Sunday, 13 September 2015

Juffrou du Plessis

WEEK 8
Hierdie week het ek basies net geskarrel om al my dinge klaar te kry. Daar is baie om te doen, en ek wil so gou as moontlik alles uitsorteer, sodat ek ‘n regte vakansie kan hê sonder werk. Dit lyk wel nie of dit gaan gebeur nie, want voordat ons eens terug is, het ons alweer take wat moet in wees. So my kop is op tien verskillende plekke met take, portefeulje, aansoeke, refleksies ensovoorts. Ek bied nie meer klass aan nie, so ten minste het ek tyd om hieraan te werk. Dit is duidelik dat die onderwysers ook nou moeg raak vir ons, en ek is gereed om klaar te maak.

Hierdie week was wel baie lekker, juis omdat ek nie die stres vir klas aanbied het nie. Ons moet toesig hou by die matrieks se eksamen, en dit laat my so terugdink aan toe ek matriek was. Dit is so opwindend, alles wat op hulle wag, wat hulle nog moet ervaar. Terselftetyd is dit wat in my lewe ook aan die gebeur is. Ek moet ook nou my horisonne verbreed. Ek moet begin aansoek doen vir poste, en dit maak my so opgewonde om ‘n onderwyser te wees. Aan die begin was ek baie huiwerig, maar nou is ek verseker dat ek dit sal geniet om ‘n onderwyser te wees. Dit is ‘n baie rewarding werk, en wat jy in sit, sal jy uit kry.

Ek sien uit na die laaste week volgende week, maar ek raak wel ‘n bietjie sentimenteel oor die laaste bietjie tyd wat ek oor het. Op ‘n vreemde manier dink ek ek sal die skool mis, maar aan die ander kant is ek BAIE opgewonde om net weer ‘n student te wees vir die laaste rukkie. Om weer te kan uitgaan op weeksaande, om nie meer woorde soos “pouse”, “na skool”, “ekstrakurrikulêr”, “klok lui” en “eerste periode” in my allerdaagse gesprekke te gebruik nie.


Dit gaan vir my ‘n baie groot aanpassing wees om die skuif vanaf student na werkende mens te maak, soos die matrieks nou moet skuif van skool na student. Maar dit lyk nie meer so boos nie, ek is nie meer bang daarvoor nie. Ek is eintlik meer opgewonde, en ek kan nie wag om te sien waar ek op eindig nie. Om my eie klaskamer te hê, en bande met die leersders te vorm. Dit gaan amazing wees, en ek kan nie wag om offisieël Juffrou du Plessis te wees nie.

1 comment:

  1. Enjoy these opportunities while you can because they only come around once. Those leaders will also be experiencing bitter sweet moments when you leave because you have made an impression on them, for some an everlasting one. Enjoy your last few days of being a student teacher.

    ReplyDelete