Verantwoordelikheid op skool_WEEK 6

WEEK 6

Ons word so baie geleer dat leerders self gemotiveerd moet wees in hul skool werk, en in die skool waar ek myself bevind pas hulle ook hierdie ideologie toe. Hulle werk nie volgens reëls nie, maar eerder volgens waardes. Daar is nie ‘n dissiplinêre stelsel nie, en geen strawwe wat aan die leerders gegee kan word indien hulle ongehoorsaam is nie. Leerders word dus aangemoedig om self die regte besluite te neem, self goeie punte te wil kry, en self verantwoordelikheid te aanvaar vir hul skoolwerk. Tot dusver het ek gedink hierdie is die beste benadering vir ‘n skool, maar na hierdie week het ek ‘n ander siening gekry.

Ek het in een van my vakke vir die leerders ‘n aktiwiteit gegee, en hulle die hele periode gegee om dit te voltooi. Ek was ook beskikbaar en het my hulp aangebied indien hulle iets nie verstaan nie of vrae wou vra. Ek het geweet dis ‘n hoë standard aktiwiteit, en dus het ek hulle voor die tyd voorberei en seker gemaak hulle weet ek is daar om hulle te help. Niemand het hulp gevra nie, en toe ek die aktiwiteite terugkry, was die uitslae pateties. Nie eens net swak punte nie, maar geen moeite is gedoen aan die aktiwiteit nie. Sommige leerders het dit nie eens gedoen nie, of slegs een word antwoorde geskryf.

As gevolg van dit, dink ek dissipline in ‘n skool is belangrik. Hierdie leerders is gewoont daaraan dat hulle kan doen wat hulle wil, want die skool gaan niks aan hulle doen nie. Hulle hoef nie klas toe te gaan nie, want die onderwysers doen niks as hulle bunk nie. Leerders word gewoont gemaak aan ‘n spesifieke standaard in die skool, en omdat hulle nie aangemodig word om te presteer nie, aanvaar hulle dit te maklik om net “average” te wees.

Dus, leerders moet geleer word van dissipline in hul skool werk, en reëls is nodig vir jong mense. Hulle is nog nie volwasse genoeg om aan hul eie lot oorgelaat te word nie. Hulle het nog nie daardie insig nie. Onderwysers en skole moet rigting gee, en deur geen reëls in die skool te hê nie, word leerders gewoont daaraan om nie aan nagevolge te dink nie. Leerders moet dus, volgens my mening, konstruktief opgevoed word binne ‘n sekere raamwerk.

Dissipline is nodig, dit hoef nie op ‘n hoë skaal te wees nie, maar jong kinders kan nie vertrou word om altyd die regte besluite te neem, sonder leiding van die skool, onderwysers, of beheer sisteem nie.

Verhoudings is alles_week5

Hierdie week het ek geleer dat dit een van die heel belangrikste dinge is om goeie verhouings te bou in die onderwyse beroep. Met dit bedoel ek goeie verhoudings met jou leerders en kollegas. Hierdie week het ek aktief gekyk na verhoudings tussen leerders en hul onderwyser, en ek glo regtig (sonder om idealisties te klink), dat leerders wil hê dat hulle onderwysers van hulle moet hou.

Ons het n klein debat tussen van die proefstudente daaroor gehad hierdie week, omdat party mense baie sukkel en van mening is dat leerders nie regtig omgee wat die onderwyser dink nie. Ek stem nie saam nie. Baie leerders kom na die skool toe om aanvaarding te kry, iets wat baie kinders nie baie die huis kry nie. Dus glo ek hulle het n soeke na aanvaarding by die skool.

My skakelonderwyser is n toonbeeld hiervan. Wanneer hy n af tydjie het in klas, gesels hy met die leerders oor nie-akademiese sake. Oor hulle vakansie, of sport, of ouers, of enige belangstellings wat hulle het - omdat hy goeie verhoudings met sy leerders het. En die leerders is MAL oor hom. As gevolg hiervan respekteer hulle hom makliker en luister wanneer hy praat en ernstig is.
Aanvanklik het ek gedink hierdie tipe optrede gaan leerders laat voel of die onderwyser sy/haar 'buddy' is, maar dit is nie my obserwasie nie. Uit my ondervinding het dit net n goeie uitwerking. Dit vorm ook deel vam die "holistiese onderwyser" leefstyl wat ons al behandel het in die klas.

Ek sien uit na die res van die proeftyd, want hoe meer ek die leerders leer ken en verhoudings op bou. Hoe makliker en natuurliker kom die onderwys vir my. So dit is waaraan ek nie kon ophou dink hierdie week nie - verhoudings. Want in enige beroep is dit belangrik, maar in onderwys is dit (na my mening) , heel bo aan die lys.

WEEK 4

Hierdie week het goed begin, maar nou aan die einde het ek regtig ‘n breuk nodig. Ek was vir die eerste keer gekrit hierdie week, en ek dink dit het darm goed gegaan. Hierdie week het ek ‘n bietjie meer ervaar hoe dit in die “regte lewe” is om ‘n onderwyser te wees. Verkeie dinge het my buite die skool besig gehou, en ek moes baie goed my tyd bestuur en beplan om by alles uit te kom. Die ervaring van skool was dus tot nou toe in my oë kunsmatig -  om skool toe te kom en dit is al wat ek het om te doen. In die regte lewe, wanneer ons regte onderwysers is, gaan dit nie so gebeur nie, omdat jou persoonlike lewe ook nog aangaan. Jy moet tyd maak vir vriende en onvoorsiende omstandighede. Hierdie week het my dit geleer – om gebalanseerd te wees is baie belangrik. Ek kan nie vir 5 dae alleenlik aandag aan skool gee, en dan 2 dae alleenlik aan persoonlike sake nie. Ek moet ‘n manier kry om hierdie twee te kombineer. Hierdie week was dit vir my ‘n skok toe ek dit agterkom, maar nou dat ek weet daarvan en doelbewus kan werk hieraan, sal ek die res van my proeftydperk ‘n beter gebalanseerde daaglikse roetine volhou.

Die leerders was hierdie week baie woelig, daar was ‘n markdag, dit was 40 days en die koor het gesing vir die skool. Hierdie alles het bygedra daartoe dat die periodes se tye verander het, wat vir die leerders op ‘n heel ander golflengte plaas. So almal was bietjie besiger en remoeriger as gewoontlik, maar steeds kon alles goed verloop en klasse kon aangaan soos normaal. In weke soos hierdie sal die onderwysers in die peroneel vergadering ook mekaar aanmoedig om bietjie rustiger op die kinders te wees en nie so streng soos gewoontlik te wees nie, omdat die personeel verstaan dat die leerders op hierdie dae bietjie uit hul nate sal wees en dit probeer akkomodeer. Ek vind dit baie spesiaal en bedagsaam van die personeel. Soos ek al voorheen gesê het is hierdie skool regtig vir die leerders en hulle behoeftes kom eerste. Ek dink dit is ‘n baie goeie en belangrike eienskap van ‘n skool.

Volgende week sal seker weer so week wees omdat dit volgende naweek interskole is. So ons sal maar sien wat in daardie lesse gebeur. Vir nou is ek uitgeput en moeg, maar ek is bly ek proef en ek is bly ek sien wat dit regtig vat om ‘n onderwyser te wees.

One, two, THREE

Iets van hierdie skool maak my baie opgewonde. Dit is werklik n skool vir die leerders. Wanneer daar iets gebeur is dit volkome deur en vir die leerders. Ek wens eintlik my skool was meer so. 

Wanneer daar n dans gerëel word, doen die leerders dit. Wanneer daar n saalbyeenkoms is, hanteer die leerders alles. Daar is nie eens onderwysers op die verhoog nie, want die leerders praat met mekaar. Dit skep n baie goeie verhouding tussen leerders en tussen onderwysers en leerders. 

In die personeelkamer word daar ook gedurig gepraat oor hoe om die leerders te hanteer en hoe om hulle gemaklik te laat voel en aan te pas by wat in hul lewens buite akademiese werk gebeur. Dit maak my baie gelukkig, en dit wys my regtig wat dit vat om n goeie onderwyser te wees.

Skool is nou lekker, maar hierdie week het verskriklik stadig verloop! Ek het lesse aangebied en dit baie geniet, omdat dit nou al voel of my klasse MY klasse is. Ons kan al grappies met mekaar maak en daar is n gemklike atmosfeer in die klas (Hulle het selfs virmy gesing op my verjaarsdag). Lesbeplanning raak vir my makliker en aktiwiteite opstel is nie n groot berg wat voor my lê nie. Oor die algemeen was ek baie positief hierdie week.

Hierdie week het ek iets baie belangrik geleer. Ek het na een van studente kollegas se klasse gaan kyk, waar sy Engel moes aanbied. As n Afrikaanssprekende, kan ek getuig dat dit baie intimiderend kan wees. Sy het n pragtige les voorberei, maar sy het haarself baie betwyfel, en dus het leerders nie baie respek getoon nie. Dus - 'n onderwyser MOET selfversekerd wees in die vak wat aangebied word. Flip, selfs al is jy nie seker oor wat jy sê nie, is dit belangrik om selfvertroue uit te straal. Leerders wil glo jy kan hulle iets leer, anders mors jy hulle tyd. Ek betwyfel myself baie, maar ek durf nie dat die leerder dit raaksien nie.

So, ek is gelukkig waar ek is, maar dit put my uit. Ek leer baie! Maar vir nou is dit tyd vir langnaweek, na hierdie lang week.